Pobyt w szpitalu, niezależnie od jakości opieki medycznej, to jedno z najbardziej trudnych doświadczeń niejednokrotnie stresujących dla dziecka i jego bliskich.
Nie bez znaczenia jest też dojrzałość emocjonalna dziecka do radzenia sobie w tak trudnych momentach oraz długość hospitalizacji. Wielotygodniowy pobyt w szpitalu, odczuwanie bólu fizycznego, izolacja od naturalnego środowiska, samotność, obcość otoczenia, ograniczenia, strach, bardzo często mają wpływ na relacje emocjonalne z najbliższymi członkami rodziny (rodzicami, dziadkami, rodzeństwem).
Przyjęcie do szpitala…
odbywa się w Izbie Przyjęć, lekarz dyżurny bada dziecko, rodzice wyrażają pisemną zgodę na leczenie dziecka, które następnie zostaje skierowane na oddział. Tam personel medyczny udziela niezbędnych informacji i odpowiada na wszystkie pytania i wątpliwości dotyczące pobytu w oddziale.
Do szpitala należy zabrać…
· dokumentację medyczną, wyniki badań, książeczkę zdrowia dziecka
· przybory toaletowe: szczoteczkę i pastę do zębów, mydło, grzebień, ręcznik, klapki pod prysznic,
· piżamę, szlafrok, bieliznę osobistą, pantofle, odzież na zmianę Można zabrać poduszeczkę, ulubiony kocyk, maskotkę „przyjaciela”, książki do czytania, gry, kolorowanki, kredki, fotografie bliskich osób (tych, które nie będą mogły przebywać w oddziale) i wszystko to co umili pobyt a nie będzie przeszkadzało innym.
Wcześniejsze przygotowanie dziecka do hospitalizacji może złagodzić poziom lęku i pozwoli spojrzeć na konieczność szpitalnego leczenia bardziej przyjaźnie.
Co można zrobić?
* Adekwatnie do wieku dziecka i jego dojrzałości szczerze porozmawiać i wytłumaczyć dziecku, dlaczego będzie konieczne pozostanie w szpitalu a to pozwoli oswoić się z tym, co je czeka. Mniejszemu dziecku można przekazać takie informacje w formie zabawy.
* Stała obecność mamy czy taty w czasie pobytu w szpitalu zapewnia dziecku komfort psychiczny i poczucia bezpieczeństwa, podobnie jak obecność cku podczas badania lub udzielania innych świadczeń zdrowotnych. (Podstawa prawna: art. 21 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta). Zapewnienie o stałej obecności, odwiedzinach rodziny czy możliwości kontaktu telefonicznego z bliskimi, w dużym stopniu, redukuje lęk i napięcie.
Czasami towarzyszenie dziecku bezpośrednio w czasie udzielania świadczeń zdrowotnych nie jest możliwe, np. ze względu na charakter procedury medycznej – np. zabiegi operacyjne, niektóre metody leczenia czy diagnostyki. Również w dobie pandemii, w przypadku istnienia prawdopodobieństwa wystąpienia zagrożenia epidemicznego lub ze względu na bezpieczeństwo zdrowotne małego pacjenta, lekarz może odmówić obecności osoby bliskiej.
* Ważne jest, aby rodzice postarali się nastawić pozytywnie do leczenia i pozyskać zaufanie do personelu medycznego. Warto też zapanować nad swoimi emocjami, aby nie udzielały się dzieciom i nie utrudniać adaptacji do warunków szpitalnych. zarówno ze strony rodziców, jak i dziecka, to klucz do wspólnego sukcesu, jakim jest zdrowa przyszłość dzieci.
* Można poprosić personel szpitala, aby pielęgniarka, lekarz czy psycholog w przystępny sposób, wyjaśnili istotę badań, zabiegów. W czasie badań i zabiegów, jeśli można towarzyszyć dziecku,
zaakceptować lęk emocje dziecka i nie zawstydzać, że boi się i płacze. Warto na każdym kroku wspierać, przytulać, odciągać uwagę i chwalić za odwagę.
* Zainicjowanie scenek szpitalnych, np.: badanie lekarskie, pomiar temperatury ciała, dawanie zastrzyków, zakładanie wenflonu, podawanie leków ulubionej zabawce -misiowi, czy lali, może pomóc w oswojeniu trudnych sytuacji, na co dzień spotykanych na oddziale szpitalnym.
* Czytanie książeczek i bajek dla dzieci, w których poruszany jest temat leczenia szpitalnego, aspekty medyczne oraz problem hospitalizacji dzieci np. :
Kicia Kocia u dentysty
Anita Głowińska
Marysia w szpitalu
Nadia Berkane
Pobyt w szpitalu. Wydarzenia.
Gałka Dominika
Look inside a hospital (książeczka z okienkami)
Katie Daynes Fritz Zoë
Tosia i Julek idą do lekarza. Nie tacy sami
Magdalena Boćko-Mysiorska
Krok po kroku. Dzielny pacjent
Huzar-Czub Katarzyna
U lekarza.
Opieka medyczna i procedury.
Ostry dyżur w szpitalu dla zwierząt
Lelarge Fabrice
Maja idzie do szpitala
Susa Hammerle
Co jeszcze możesz ?…
* Jeśli dziecko umie czytać można zapoznać je z Kartą Praw Dziecka – Pacjenta, w której w zwięzły i zrozumiały dla młodych pacjentów sposób zostały zapisane prawa przysługujące dzieciom. (Karta dostępna jest na stronie internetowej Rzecznika Praw Pacjenta www.bpp.gov.pl w zakładce „Edukacja – poznaj swoje prawa” (JPG 14 MB)).
Pod honorowym patronatem Rzecznika Praw Pacjenta oraz Rzecznika Praw Dziecka została wydana książka „Kuba i Buba w szpitalu, czyli o prawach dziecka pacjenta niemal wszystko”. Kuba i Buba w szpitalu – Grzegorz Kasdepke
* Otrzymanie przystępnej Informacji o stanie zdrowia dziecka
Zarówno rodzice jak też pacjent, który ukończył 16 lat mają prawo do uzyskania przystępnej informacji, o stanie zdrowia, rozpoznaniu, proponowanych oraz możliwych metodach diagnostycznych i leczniczych, następstwach ich zastosowania albo zaniechania, oraz wynikach leczenia oraz rokowaniu. (Podstawa prawna: art. 9 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta).